Dopadła mnie jakaś niemoc. W pracy ostatnio stresu więcej, niż zwykle, ciśnienie leci na łeb, na szyję i nawet czasami kawa nie pomaga. Wieczorami, po całym dniu pracy po prostu padam. Niby coś planuję, coś chcę zrobić ale jak przyjdzie co do czego, to ta okropna niemoc wygrywa.
Druga połowa października przeleciała, sama nie wiem kiedy. Zosia zdmuchnęła dwie świeczuszki, dwa dni spędziłyśmy samotnie, bez tatusia (delegajcja) i w końcu zakończyłyśmy kalendarz szczepień, bo przez te ciągłe infekcje wszystko nam się przeciągnęło. No i ta pamięć! O wszystkim ostatnio zapominam, wiem- przemęczenie ale strasznie mnie (i nie tylko) to irytuje! Rozwiązanie jest: notes albo lecytyna. Albo jedno i drugie. Albo...
W ręce wpadła mi ramka kupiona kiedyś, gdzieś- zapomniałam :( i kawałki juty, sznurka i koronki. I tak pomyślałam, że w pewien sposób mogło by to pomóc mojej rozkojarzonej głowie a i oko by ucieszyło i serce, że coś w końcu zostało zrobione.
Wyszła taka niby tabliczka na zapiski, niby ramka na zdjęcie, niby obrazek. Zresztą sami zobaczcie...
P.S
Drobiazgi, które ostatnio nabyłam- na to zawsze znajdą się i czas i siły ;)
Dzwoneczek z ptaszkiem i gałeczki do szuflad, a jakże!
Dobrego dnia.
Papatki.
